|
Uknum |
1. Asıl, temel. 2.... |
|
Revnak |
Parlaklık, güzellik, tazelik... |
|
Oytunç |
Oy tunç. |
|
Türköz |
Özü, aslı Türk olan. |
|
Ulum |
Ululuk, haşmet, büyük... |
|
Özüdoğru |
Dürüst ve doğruluğu ilke... |
|
Üngörmüş |
Ün görmüş. |
|
Ulubaş |
Yüce, saygın kimse. |
|
Vefai |
Vefa ile ilgili. |
|
Tankoç |
Tan koç. |
|
Vâsıf |
1. Vasfeden, vasıflandıran.... |
|
Lahib |
Açık yol. |
|
Periru |
Peri yüzlü, çok güzel. |
|
Sepid |
Beyaz, ak, beyza. |
|
Veyis |
Yoksulluk, muhtaçlık. |
|
Akçalı |
Varlıklı, zengin. |
|
Üftadegi |
Düşkünlük. |
|
Ersavaş |
(bkz. Ersal). |
|
Pazvantı |
Osmanlı devletinde, Rumeli... |
|
Sarduç |
Bülbül. |
|
Tunçdağ |
Tunçtan oluşan, dağ gibi... |
|
İlenç |
İlenmek amacıyla söylenen söz... |
|
Öveç |
2, 3 yaşındaki erkek koyun. |
|
Halide Edip |
Halide :(bkz. Halid) Edip :... |
|
Hüsrev |
Büyük padişah, hükümdar |
