|
Tunçkol |
Güçlü kuvvetli kimse. |
|
Bahtı |
1. Bahtla, kaderle ilgili. 2... |
|
Yanal |
1. Yanda olan, yana düşen. 2... |
|
Canib |
Ön taraf, cihetTürk dil... |
|
Vafi |
Yeter, tam. Sözünde duran,... |
|
Taylak |
1. Yeni doğmuş at yavrusu.... |
|
Müstakim |
Doğru, düz, dik. Temiz,... |
|
Sânahât |
Çok düşünmeden fikre doğan,... |
|
Kazak |
1. Göçebe akıncı. 2. Rusya'da... |
|
Zebih |
1. Kesilmiş veya kesilecek... |
|
Beytöre |
Baş adet, adetleri yerine... |
|
Meveddet |
Sevgi, muhabbet. Dostluk. |
|
Üngür |
Mağara. |
|
Oyanalp |
Oğan alp. Güçlü yiğit. |
|
Merd |
1. Adam, insan. 2. Özü sözü... |
|
Özgünel |
Üstün, kerem sahibi cömert el. |
|
Yalazalp |
Alev gibi parlak yiğit. |
|
Vezir |
Osmanlı devletinde, askeri ve... |
|
Bucak |
Genellikle, geniş verimli... |
|
Duhter |
Kerime, kız. |
|
Beyrek |
1. Çok nazik, efendi, bey. 2... |
|
Tüney |
Öğle güneşi alan yer. Güneş... |
|
Erberk |
Şimşek gibi yiğit |
|
Güherpare |
Cevher parçası. |
|
Özerdal |
Öz er dal. |
