|
Nazil |
Yukardan aşağıya inen. Bir... |
|
Makbul |
Alınan kabul olunan |
|
Ozaner |
Ozan er. |
|
Özakay |
Öz akay. Özü temiz kimse... |
|
Ünlüsoy |
Tanınmış soydan gelen. |
|
Efrasiyap |
Turan Türkleri büyük kahraman... |
|
Ahbarî |
Haber veren, rivayet eden. |
|
Beyati |
1. Gece uyuma, gece iş görme... |
|
Özaltay |
Altaylara mensup. Öztürk. |
|
Vafire |
(bkz. Vafir). |
|
Gülsuna |
Gül gibi çekici kadın. Güzel... |
|
Usluer |
Akıllı, olgun kişi. |
|
Celvet |
1. Yerini yurdunu terk etmek... |
|
Riyazet |
Nefis kırma, dünya... |
|
Baytal |
1. Kısrak. 2. Bayır, yokuş. |
|
Yüce |
Yüksek, büyük, ulu, bala... |
|
Tansoy |
Şafak gibi aydınlık soyu olan. |
|
Tümenbay |
Tümen komutanı onbin kişilik... |
|
Nacil |
Soyu sopu temiz olan kimse. |
|
Şamiha |
1. Yüksek, gösterişli. 2.... |
|
Doğaç |
Önceden düşünülüp... |
|
Beybars |
(bkz. Baybars). |
|
Yura |
Dağ sırtı. |
|
Serdil |
Baş, gönül. |
|
Gıyas |
Yardım, gavs, nusret. |
