|
Nurtaç |
Nurlu taç taşıyan |
|
Bali |
Eski, koca, köhne. |
|
Mübine |
(bkz, Mübin). |
|
Temdiha |
(bkz. Temdih). |
|
Mengüer |
(bkz. Mengü). |
|
Betik |
Yazılı olan şey, yazılmış... |
|
Kırca |
Dolu Ufak taneli kar... |
|
Şihabeddin |
Dinin parlak yıldızı. |
|
Sungun |
1. Yetenek. 2. Bağış, ihsan. |
|
Abdülvacid |
Yoktan vareden, meydana... |
|
Şahadet |
. 1. Şahitlik etme, şahitlik... |
|
Şemspare |
Güneş parçası. Çok parlak... |
|
Şeza |
Kokulu şeylerin kokusu. |
|
Üzüm |
Asmanın taze ya da kuru... |
|
Birgi |
Batı Anadolu'da İzmir ilinin... |
|
Mufaddal |
Faziletli, fazileti çok adam. |
|
Peker |
Güçlü erkek |
|
Taire |
(bkz. Tair). |
|
Incik |
Baldır. 2 Bazı bölgelerde diz... |
|
İlbey |
Egemen olan |
|
Remide |
Ürkmüş, korkmuş. |
|
Özten |
Öz ten. |
|
Veda |
1. Ayrılırken söylenen... |
|
Kıyam |
1. Kalkma, ayağa kalkma,... |
|
Seyyid |
1. Bir topluluğun ileri gelen... |
