|
Saffet |
Saflık, temizlik |
|
Payam |
Badem. |
|
Hikmeddin |
Dinin hikmeti Türk dil... |
|
Tuğsavan |
Tuğ savan. |
|
Sarim |
Keskin, kesici. |
|
Önkal |
Ön kal. |
|
Özatay |
Özü herkesçe tanınan kimse. |
|
Necile |
(bkz. Necil). |
|
İlkbal |
İlk doğan kız çocuklarına... |
|
Ferzane |
1. Alim, bilgin, seçkin. 2.... |
|
Şiir |
Zengin sembollerle uyumlu... |
|
Gizem Tuğçe |
Gizem :Sır karşılığı olarak... |
|
Mükâfat |
Ödül. Değerlendirici,... |
|
Ünsan |
(bkz. Ünsal) Erkek ve kadın... |
|
Nafile |
Mal, ganimet, ihsan bağış. |
|
Mülayim |
1. Uygun, muvafık. 2. Yumuşak... |
|
Mebsut |
Açılmış, yayılmış. Uzun... |
|
Gencal |
Genç, taze |
|
Üstay |
Ay gibi yüce, yüksek |
|
Özbey |
(bkz. Özbay). |
|
Nadim |
Pişmanlık duyan, pişman.... |
|
Özak |
Öz ak. Özü temiz, doğru kimse. |
|
Çelik |
Su verilerek sertleştirilmiş... |
|
Öztin |
Ruhun özü. Sağlam bir ruh... |
|
Tail |
Fayda, yarar. |
