|
Kaniye |
(bkz. Kani). |
|
Hare |
1. Sert taş, kaya. 2. Meneviş... devamı |
|
Torum |
Yaratılış. |
|
Asi |
İsyan Eden, İsyankar.
Haydut... devamı |
|
Nureddin |
Dinin nuru, ışığı. |
|
Bengül |
Üzerinde benekler bulunan gül |
|
Şahsınur |
Nurlu kişi, aydınlık kimse. |
|
Civan |
Yeni yetme, körpe, genç |
|
Füruzan |
Parlayıcı, parlayan, parlak... devamı |
|
Hıncal |
Öc al, intikam al anlamında |
|
Güntan |
Güneşin doğuşundan az önceki... devamı |
|
Hoşten |
Güzel vücutlu. |
|
Işıl |
Aydınlık, parlak ışık |
|
Sualp |
Güçlü, yiğit asker. |
|
Hicret |
1. Bir memleketten, başka bir... devamı |
|
Özgüç |
Temel güç. Ana kuvvet. |
|
Kırhan |
Kırçıl han |
|
İlkin |
Öncelikle, ilkle ilgili, ilk... devamı |
|
Alişan |
Şanı şerefi en yüksek olan |
|
Talayhan |
Denizlerin hakanı, hükümdarı. |
|
Cehven |
Kurtuba'da yerleşmiş, birçok... devamı |
|
Zeyniye |
(bkz. Zeyni). |
|
Tokuzer |
Dokuz er. Dayanışmacı, tutkun... devamı |
|
Heper |
Cesur, yiğit kimse. |
|
Şayan |
Uygun, yakışır, münasip,... devamı |
