|
Hazlan |
1. Terketmek. 2. Allah... |
|
Mukbile |
(bkz. Mukbil). |
|
Tanırcan |
Cana yakın. Çabuk tanışıp... |
|
Kâsibe |
(bkz. Kasib). |
|
Menzur |
Adanmış, vadedilmiş. Adak... |
|
Baysan |
Zengin, tanınmış. |
|
Risaleddin |
Dinin elçisi, peygamberi Türk... |
|
Muvakkar |
Tevkir edilmiş, ağırlanmış,... |
|
Nurtan |
Işıklı tan. |
|
Kıvılcım |
Yanan mddeden sıçrayan küçük... |
|
Sevgen |
Sevmiş, seven. |
|
Kunt |
1. Sağlam ve iri yapılı. 2.... |
|
Bezmi Alem |
Dünya meclisi, sohbet... |
|
Raşide |
(bkz. Raşid). |
|
Tüner |
Tün er. |
|
Atıfet |
Karşılık beklemeden... |
|
Meknun |
Saklı, gizli, iyice korunmuş. |
|
Tekinsoy |
İyi soydan gelen kimse. |
|
İksir |
. 1. Ortaçağ kimyacılarının... |
|
Germa |
Sıcak yaz. |
|
Haşmeddin |
Dinin büyüklüğü, ihtişamı. |
|
Safbeste |
Saf bağlanmış, sıra sıra... |
|
Sâzkâr |
1. Uygun, münasip. 2. Türk... |
|
Sâim |
Oruç tutan kimse, oruçlu. |
|
Mukmire |
(bkz. Mukmir). |
