|
Mahzun |
Hüzünlü, duygulu, üzgün |
|
Eraksan |
Temiz adlı yiğit. |
|
Nebahaddin |
Dinin şanı ve şerefi Türk dil... |
|
Gediz |
Su birikintisi, gölcük Ege'... |
|
Nalezen |
İnleyen, inildeyen. |
|
Candaş |
Dost, yoldaş |
|
Tancan |
Önü aydınlık kimse. |
|
Pakkan |
Temiz soydan gelen kimse. |
|
Diclehan |
Dicle'nin hükümdarı. |
|
Özaslan |
Aslan gibi güçlü, soylu kimse. |
|
Durucan |
(bkz. Durualp). |
|
Somay |
Ay gibi kusursuz, eksiksiz... |
|
Sehâbe |
Tek bulut. |
|
Okandan |
Tanrı'dan gelen, Tanrı'nın... |
|
Gaziyüddin |
Din uğrunda yara alan,... |
|
Abdülmalik |
Sahip olan, her şeyin... |
|
Düden |
. 1. Yer altında akan suların... |
|
Özsel |
Özle ilgili, öze ilişkin... |
|
Edgüer |
(bkz. Edgü). |
|
Tangün |
Şafakla başlayan aydınlık gün. |
|
Odhan |
Atak, hareketli ve canlı... |
|
Müfide |
(bkz. Müfid). |
|
Orgül |
Ateş gibi kırmızı renkte gül. |
|
Yaruk |
Işık, aydınlık, parlaklık,... |
|
Özek |
1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük... |
