|
İlbaşı |
Selçuklular'da köy yöneticisi. |
|
Özerdinç |
Özünde canlı, dinç olan erkek. |
|
Nursabah |
Aydınlık sabah. |
|
Özduru |
Özü duru, katıksız olan. |
|
Beri |
1. Salim, kurtulmuş. 2. Temiz... devamı |
|
Nesligül |
Gül soyu, gül gibi güzel... devamı |
|
Suzidil |
1. Türk musikisinin şed... devamı |
|
Tehiyye |
1. Selam. Selam verme. 2.... devamı |
|
Nusret (D) |
Tanrı yardımı |
|
Nüvid |
1. Müjde, muştu.
2. Hayırlı... devamı |
|
Vakıa |
(bkz. Vaki). |
|
Vedia |
Ka Saklanılması, korunması... devamı |
|
Velu |
Bir şeye fazla düşkün olan. |
|
Şeyh |
1. Yaşlı adam, ihtiyar. 2.... devamı |
|
Zülfiye |
Saçları çok güzel olan |
|
Şamih |
Yüksek, görkemli. |
|
Özdurdu |
Öz durdu. |
|
Büteyra |
1. Güneş. 2. Sabah. |
|
Mübahat |
Övünme, iftihar etme. |
|
Hafi |
1. Çok ikram eden, insanı... devamı |
|
Tesmi |
İşittirme, işittirilme,... devamı |
|
Zaim |
1. Kefil. 2. Prenses, şef. |
|
Necmi |
Yıldızlarla ilgili ,... devamı |
|
Çoğaş |
Güneş. |
|
Kutsalan |
Uğur getiren, kutlu kimse. |
