|
Muaviye |
Emevi devletinin ilk... |
|
Aksoy |
Temiz soylu. |
|
Adiy |
Savaşçı, savaştan geri... |
|
Ruhiye |
(bkz. Ruhi). |
|
Gülbin |
(Fars.) Gül kökü, gül biten... |
|
Lane |
Yuva, ev, aşiyan. |
|
Türehan |
Türe han. |
|
Mahfuz |
Korunmuş, gözetilmiş.... |
|
Salahaddin |
Dinine bağlı kimse Türk dil... |
|
Zamire |
(bkz. Zamir). |
|
Hakime |
Kişinin dilediği gibi... |
|
Parskan |
Kanında atılganlık, cesaret... |
|
Yalgın |
1. Serap, ılgın. 2. Alev. |
|
Yıldıran |
Parlayan, ışıldayan, ışık... |
|
Erhun |
Hunlu yiğit |
|
Ebecen |
Akıllı çocuk. |
|
Bengül |
Üzerinde benekler bulunan gül |
|
Şide |
Parlak, ışıklı, güneş. |
|
Sargan |
1. Çorak yerlerde biten bir... |
|
Erdil |
Yürekli Kimse, Cesur Kişi,... |
|
Atabek |
Şehzade eğitmeni Devlet... |
|
Hoşfidan |
Güzel endamlı, boylu boslu... |
|
Bican |
1. Cansız, ruhsuz. 2. Canını... |
|
Handegül |
Gülün açması. |
|
Özduran |
Öz duran. |
