|
Efrug |
. 1. Parıltı, ışık. 2. Nur... devamı |
|
Efraz |
Kaldıran, yükselten Firar.... devamı |
|
Efras |
Atlar, beygirler, kısraklar. |
|
Doğuş |
1. Doğum, doğma.
2.... devamı |
|
Efken |
Düşkün. |
|
Enda |
Yüksek, yüce, âlâ. |
|
Efkan |
Çığlıklar, inlemeler |
|
Efide |
Yürekler, kalpler, gönüller. |
|
Evliya |
1. Veliler. 2. Allah'ın... devamı |
|
Efhem |
1. Çabuk anlayan. 2. Zihni... devamı |
|
İkrime |
Kerem sahibi, cömert. |
|
Efgen |
1. Düşüren, yıkan, yere atan... devamı |
|
Efgan |
Ağlayıp inleme feryat |
|
Yekpare |
Tek parça, bütün, som. |
|
Edris |
(bkz. İdris). |
|
Serbülent |
Önde gelen, üstün |
|
Edibe |
Edepli, terbiyeli Edebiyatla... devamı |
|
Edhem |
Karayağız atTürk dil kuralı... devamı |
|
Oktay |
Çok hiddetli, kızgın |
|
Ecvet |
En cömert, varını yoğunu... devamı |
|
Temdiha |
(bkz. Temdih). |
|
Ecrin |
Allah’ın hediyesi anlamını... devamı |
|
Resulhan |
Hükümdarların elçisi. |
|
Echer |
1. Son derece güzel kadın. 2... devamı |
|
Ecesu |
Ece : 1. Baş reis. 2. Kraliçe... devamı |
