|
Özöğe |
Bir şeyin aslı, özü. |
|
Argu |
1. İki dağ arası, uçurum. 2.... |
|
Laleruh |
1. Lale yanaklı, yanağı lale... |
|
Ünüvar |
1. Ünü var. 2. Ünlü tanınmış... |
|
Durul |
Suyun durulması, aklanması |
|
Tunçkurt |
Tunç kurt. |
|
Nuralem |
Evrenin nuru, alemi... |
|
Kıraç |
Çorak, Çöllük, Susuz,... |
|
Erkılıç |
Kılıç gibi keskin güçlü yiğit. |
|
Yetik |
1. Yetişmiş, erişmiş, büyümüş... |
|
Racih |
Değerli, üstün. Fıkıhta:... |
|
Uzlet |
Bir kenara çekilip toplum... |
|
Selmi |
Barışla ilgili, barışçıl. |
|
Raufe |
(bkz. Rauf). |
|
Duyal |
Duygulu duyarlı çabuk... |
|
Tacim |
Noktalama, noktalatma. |
|
Dilkeste |
Gönül çekici. |
|
Taybars |
Pars gibi güçlü tay (çocuk). |
|
Orgunalp |
Orgun alp. |
|
Kıralp |
Kır beyi, taşrada oturan. |
|
Rıfkıye |
(bkz. Rıfkı). |
|
Koçaş |
1. Kılavuz, rehber. 2. Yağmur... |
|
Gülbiz |
Bizim gülümüz |
|
Durualp |
Özü temiz yiğit. |
|
Özkut |
Kutsanmış, kadr sahibi. |
