|
Özdoğal |
Öz doğal. |
|
Onuker |
Onuk er. Sevilen, sevgili... |
|
Uçbeyi |
Selçuklu ve Osmanlılar'da... |
|
Çetinalp |
(bkz. Alp). |
|
Nijad |
Soy, nesil, neseb. Tabiat,... |
|
Vedud |
1. Çok muhabbetli, çok... |
|
Ulu |
1. Erdemleri bakımından çok... |
|
Düzey |
Seviye karşılığı olarak... |
|
Üstünbay |
1. Üstün bay. 2. Seçkin,... |
|
Farûki |
Hz. Ömer'in nesline yahut... |
|
Tükelalp |
Kusursuz yiğit. |
|
Kıyas |
1. Bir şeyi başka şeye... |
|
Tümkut |
Çok talihli, kutlu. |
|
Sermed |
Ebedilik, ebediyet, sonsuzluk... |
|
Kolçak |
Yiğit, mert, koçak |
|
Sudi |
Yararlı, faydalı, kazançlı. |
|
Yaltırak |
1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu... |
|
Recai |
Umma, dileme |
|
Gökçem |
Mavi gözlüm anlamındadır. |
|
Nurtane |
Nurlu, biricik insan. |
|
Sertel |
Sert, katı, acımasız el. |
|
Sıyanet |
Koruma, korunma. |
|
Sânevi |
İkinci. |
|
Suzi |
1. Yanma, tutuşma ile ilgili... |
|
Toktamış |
Bir yerde yerleşik oturan |
