|
Özengin |
Özü engin, geniş ve derin. |
|
Ardaç |
Bir kimseyi hatırlamak için... |
|
İbrin |
Yüzü parlak, güzel olan... |
|
Tecella |
(bkz. Tecelli). |
|
Ula |
1. Birinci. 2. Şan ve şeref... |
|
Yaşın |
1. Işık, parlaklık. 2. Gizli... |
|
Durak |
1. Yolu taşıyan araçların... |
|
İlkcan |
İlk doğan erkek çocuklara... |
|
Baldemir |
Güçlü, kuvvetli, şirin. |
|
Özben |
Soyluluk ve asalette öz,... |
|
Uyguner |
Uygun uyumlu, olumlu. |
|
Katade |
13 yy.'dan itibaren Mekke'de... |
|
Şimşekkan |
Hareketli, canlı soydan gelme. |
|
Şeyban |
Saçlarına ak düşmüş yaşlı... |
|
Beyazıt |
Ebu Yezid, Yezid'in babası,... |
|
Gülbeşeker |
Bir çeşit gül tatlısı. |
|
Gülfem |
Gül dudaklı, gül ağızlı |
|
Gürçınar |
Çok büyümüş, gelişmiş,... |
|
Aligüher |
Yaratılışı ve mayası yüce ve... |
|
Çoğan |
Kökü ve dalları sabun gibi... |
|
Vahap |
Çok bağışlayan, bol ihsan... |
|
Servinaz |
1. Dallan yana sarkan servi.... |
|
Edim |
Fiil, amel. |
|
Emanet |
1. Emniyet edilen kimseye... |
|
Nefer |
1. Bir adam, tek kişi. 2. Er... |
